দুচকুৰ নিয়ঁৰ সনা আভাসত তুমিয়েই থাকা,
মই বুজাও কিদৰে !
আশাভৰা সপোনবোৰত তুমিয়েই থাকা,
মই বুজাও কিদৰে !
এবাৰ ভাবিবা সেই আমাৰ যুগ্ম সংলগ্নলৈ, সেই সাগৰ ঢৌৱা সপোনবোৰলৈ
আশাভৰা সপোনবোৰতো যে তুমিয়েই থাকা,
মই বুজাও কিদৰে !
অভিমানৰ নাওঁ খন আৰু কিমান দূৰলৈ মেলা,
পাৰতো যে আছে এজাক সূৱাস ৰৈ,
মই বুজাও কিদৰে !
লঠৰা জীৱনৰ চাকনৈয়াত যে কত' প্ৰতিঘাত্,
জীৱন নদীৰ সিটো পাৰত যে কত' সংঘাট্,
মই বুজাও কিদৰে !
এতিয়াও ভাবো তুমি বুজিবা, মেলিবা মনৰ সঁচা দুৱাৰ
বুজিবা জীৱন এৰা ধৰাৰ এক খন্তেকিয়া পলক, কিন্তু ....
মই বুজাও কিদৰে !
No comments:
Post a Comment